Ο Σπύρος Ηλιόπουλος, ταξιτζής και θορυβώδης άνθρωπος «έφυγε» αθόρυβα από τη ζωή. Γραφικός τύπος με οξείες γωνίες στον χαρακτήρα του. Όπως ακριβώς και ο Ταΰγετος που τόσο αγαπούσε. Πότε άκακο παιδί και πότε θυελλώδης γίγαντας ο Σπύρος έμεινε στην μνήμη όχι τόσο για τις ταρίφες του όσο για μια «κούρσα» που έμελλε να τον χαρακτηρίσει.
Βρίσκεται, πριν από πολλά χρόνια, στην κορυφή του Αϊ Λιά, στον Ταΰγετο όπου ορειβατούν ξένοι τουρίστες. Μια γυναίκα, αψηφώντας τον Ταΰγετο, πέφτει και κτυπά σοβαρά στο πόδι της. Η μετακίνησή της, εκείνα τα χρόνια δύσκολη. Η παραμονή της στο βουνό θα ήταν ίσως μοιραία. Ο Σπύρος χωρίς δεύτερη σκέψη «ρίχνει» την γυναίκα στους ώμους του και αρχίζει την κατάβαση. Πότε δοκιμαζόταν αυτός πότε η γυναίκα, πότε και οι δύο. Τελικά τα κατάφεραν και η ιστορία είχε καλό τέλος. Γι’ αυτήν θα τον θυμόμαστε.
Αυτό το δρομολόγιο ο Σπύρος δεν το «χρέωσε» ποτέ… Ας είναι αναπαυμένος εκεί που είναι.
