Στην εκπομπή «Όπου Υπάρχει Ελλάδα» του ΣΚΑΪ καταγράφηκαν τα σοβαρά προβλήματα ύδρευσης στην περιοχή της Ερμιονίδας, με επίκεντρο την υφαλμύρωση του νερού, τη λειψυδρία και την εγκατάλειψη κρίσιμων υποδομών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το χωριό Ράδο, που το περασμένο καλοκαίρι έμεινε για τέσσερις μήνες χωρίς καθόλου νερό. Κάτοικοι, παραγωγοί και τοπικοί φορείς μιλούν για μια κατάσταση που πλήττει την καθημερινότητα, την οικονομία και την υγεία των πολιτών. Η περιοχή περιμένει την ολοκλήρωση του έργου του Αναβάλου.
Η Ερμιονίδα, όπως πολλές περιοχές της χώρας, αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα με την ποιότητα και την επάρκεια του νερού. Η υφαλμύρωση των γεωτρήσεων έχει καταστήσει το νερό μη πόσιμο, ενώ χωριά όπως το Ράδο βρέθηκαν εντελώς χωρίς υδροδότηση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αγγελική Λούμη, Αντιπρόεδρος Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου:
«Το πόσιμο νερό, όπως είναι άνυδρη όλη η Ελλάδα, το ίδιο έχει και η Ερμιονίδα. Έχουμε θέμα με το νερό. Αυτό που έχουμε κάνει σαν δημοτική αρχή – με τη βοήθεια του περιφερειάρχη κ. Πτωχού – είναι ότι έχουμε προχωρήσει σε αφαλατώσεις σε υφάλμυρα νερά για Πορτοχέλι, Ερμιόνη, Κοιλάδα και ένα κομμάτι της κοινότητας Κρανιδίου… Τώρα προχωράνε και τα έργα του Αναβάλου για την άρδευση. Αν όλα κλείσουν σωστά από την Περιφέρεια και τον Ανάβαλο, θα έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα.»
Οι κάτοικοι, ωστόσο, μιλούν για καθημερινή ταλαιπωρία:
«Με εμφιαλωμένο πάντα και μαγειρεύουμε με αυτό. Δεν πίνεται καθόλου.»
«Χαλάνε οι συσκευές, πλυντήρια… Υπάρχει πρόβλημα ακόμα και στον τουρισμό. Είναι υποβάθμιση. Μπαίνουμε σε κατηγορία υποδεέστερων πολιτών σε σχέση με αυτούς που έχουν καλό νερό.»
Οι βιοκαλλιεργητές της περιοχής βλέπουν τις σοδειές τους να καταστρέφονται λόγω του υφάλμυρου νερού.
Δημήτρης Κόντος, παραγωγός:
«Το υφάλμυρο νερό σίγουρα καταστρέφει το pH του εδάφους. Δημιουργεί πρόβλημα στο ριζικό σύστημα των δέντρων. Τα δέντρα αρρωσταίνουν. Δεν τα μαζέψαμε. Μείνανε μικρά οι καρποί – λόγω της υφαλμύρωσης. Πολλοί παραγωγοί έχουν εγκαταλείψει. Η αφαλάτωση για εμάς είναι πολύ κοστοβόρα. Κάθε οικογένεια δίνει μέχρι και 1.000 ευρώ τον χρόνο για εμφιαλωμένο νερό.»
Τραγική ήταν η κατάσταση στο χωριό Ράδο, που έμεινε για τέσσερις μήνες χωρίς νερό.
«Γέροι άνθρωποι, ανάπηροι, μικρά παιδιά, τρέχαμε στα πηγάδια. Μας έφερε την εποχή του ’40, με τα βυτία και τα παγούρια.»
«Από διάφορες γεωτρήσεις του χωριού προσπαθούσαμε να βρούμε πόσιμο νερό. Ήταν ακατάλληλο. Οι μέρες ήταν υπερβολικά δύσκολες.»
Η γεώτρηση του χωριού μπάζωσε, η ΔΕΥΑ δεν κατάφερε να αποκαταστήσει το σύστημα, και η υδροδότηση γινόταν με βυτίο, που όμως δεν μπορούσε να φτάσει εύκολα στις δεξαμενές.
Παναγιώτης Αποστόλου, Δημοτικός Σύμβουλος:
«Το χωριό έχει καλό, γλυκό νερό. Δεν είναι όπως το Κρανίδι ή η Κοιλάδα. Αλλά η γεώτρηση μπάζωσε. Δεν μπορούσε να καθαριστεί. Και το βυτίο δεν μπορούσε να συνδεθεί εύκολα με τη δεξαμενή λόγω του δρόμου.»
Κωνσταντίνος Μπουγιούρας, πρόεδρος κοινότητας Διδύμων:
«Τέσσερις μήνες χωρίς νερό. Τους δύο ήμασταν σε απελπιστική κατάσταση. Ήρθε ένα βυτίο του δήμου, το άφησαν στην πλατεία και οι κάτοικοι έπαιρναν νερό με παγούρια και κατσαρόλες.»
Η υφαλμύρωση του υδροφόρου ορίζοντα και η έλλειψη αποδοτικών υποδομών είναι διαχρονικά προβλήματα στην περιοχή.
Σε ανακοίνωσή του, ο δήμος απέδωσε την αιτία του προβλήματος που ταλαιπώρησε τους κατοίκους του Ράδου στην αδυναμία τροφοδότησης της δεξαμενής. Ούτε το βυτίο, ούτε το μεγάλο πυροσβεστικό όχημα μπορούσαν να την προσεγγίσουν, εξαιτίας της υψομετρικής διαφοράς από τον δρόμο.
Αριστείδης Μπίμπας, πρόεδρος ΔΣ ΔΕΥΑΕΡ:
«Η επαρχία μας έχει σοβαρό θέμα με την ύδρευση. Η θάλασσα έχει διείσδυση 3,5 χλμ σε βάθος, το νερό έχει επηρεαστεί και δεν φτάνει στις βρύσες κατάλληλο. Χρειάζονται έργα υποδομής. Καμία δημοτική αρχή ή ΔΕΥΑ δεν μπορεί από μόνη της να το λύσει. Χρειάζονται πόροι από την πολιτεία.»
