Το καθιερωμένο κάθισμα της οικονομικής θέσης μιας πτήσης φέρει πάνω του ουκ ολίγα ορόσημα σχεδιασμού, άνεσης και ασφάλειας.
Όπως αυτό το αναδιπλούμενο τραπεζάκι στην πλάτη της μπροστινής θέσης, το κουμπί που σου επιτρέπει να ρυθμίσεις την κλίση του καθίσματος και τη ζώνη ασφαλείας φυσικά, έναν κολοσσιαίο σταθμό στην εξέλιξη της αεροπορικής θέσης.
Τι γίνεται όμως με αυτή τη ζώνη; Και γιατί δεν μοιάζει στη λειτουργία της με την άλλη ζώνη που ξέρουμε όλοι καλά, αυτή που υπάρχει στα καθίσματα του αυτοκινήτου δηλαδή και κάποιοι συνεχίζουν να θεωρούν διακοσμητική;
Η ζώνη ασφαλείας του αεροπλάνου δένεται όπως ξέρουμε μόνο γύρω από τη μέση. Είναι ουσιαστικά δυο κομμάτια υφάσματος που ασφαλίζουν σε μια μεταλλική αγκράφα στο κέντρο ακριβώς του κορμού μας. Και πόσο διαφορετική είναι από τη ζώνη του αυτοκινήτου, ακόμα και των αγωνιστικών τετράτροχων!
Μόνο που η ιστορία της ζώνης του αεροπλάνου δεν είναι απλή υπόθεση. Όταν ρώτησαν, για παράδειγμα, την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (Federal Aviation Administration) σχετικά, εκείνη αρνήθηκε απλώς να απαντήσει. Το ίδιο έκανε περιέργως και η AmSafe, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής ζωνών αεροπλάνου του κόσμου. Αλλά και ειδικοί της ασφάλειας των πτήσεων έχουν αρνηθεί επανειλημμένως να μιλήσουν σε δημοσιογράφους και μια ματιά στο ίντερνετ αποκαλύπτει περισσότερα «όχι» παρά «ναι».
Ίσως την απάντηση την έχει η Amy Fraher, συγγραφέας ενός αποκαλυπτικού βιβλίου για την ασφάλεια των πτήσεων («The Next Crash: How Short-Term Profit Seeking Trumps Airline Safety»), η οποία στο κεφάλαιο για τις ζώνες ασφαλείας των αεροπλάνων παρατηρεί: «Κανείς δεν θέλει να μάθει το κοινό την αλήθεια!».
Γιατί όμως; Και ποια αλήθεια είναι αυτή; Υπάρχει κάτι το συνωμοσιολογικό σε όλο αυτό ή μήπως αυτά είναι απλώς πράγματα που οφείλουν να μην απασχολούν τον κόσμο κάθε φορά που μπαίνει σε ένα αεροπλάνο; Αν καταβυθιστούμε στην ιστορία της ζώνης ασφαλείας του αεροπλάνου, θα μάθουμε πολλά…
Ένας σχεδιασμός αλλιώτικος από τους άλλους
Οι ζώνες των καθισμάτων ή ζώνες ασφαλείας, όπως τις λέμε σήμερα, κυκλοφορούν στον κόσμο πολύ πριν τα αεροπλάνα. Στα χρόνια που ακόμα και η ίδια η αυτοκίνηση ήταν στα σπάργανα. Μια από τις πρώτες τέτοιες πατέντες κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ το 1885!
Όχι ότι τη συναντούσες στα πρώτα αυτοκίνητα, καθώς οι κατασκευαστές δεν την ήθελαν καθόλου και έπρεπε να περιμένουμε ως το 1950 για να την εντάξουν μια χούφτα πρωτοποριακές αυτοκινητοβιομηχανίες στον εξοπλισμό ασφάλειας της καμπίνας (όπως η Volvo και η Saab), και πάλι όμως προαιρετικά.
Η ανθρωπότητα θα έπρεπε να κάνει υπομονή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960 για να αρχίσουν οι νομοθέτες να υποχρεώνουν τις αυτοκινητοβιομηχανίες να περιλαμβάνουν τη ζώνη στον βασικό εξοπλισμό και πάλι όμως υπήρχαν φωνές που κραύγαζαν για το άσκοπο του μέτρου.
Όσο γίνονταν όμως αυτά στο έδαφος, στον αέρα επικρατούσε ένας άνεμος σαφώς διαφορετικός. Βλέπετε οι ζώνες του καθίσματος ήταν κοινός τόπος ήδη από τη δεκαετία του 1930 και επικράτησαν κατά κράτος από την επόμενη. Όχι ότι αυτή η ιστορία ήταν γραμμική, καθώς είχαμε κι εδώ πισωγυρίσματα, όπως το 1947, ας πούμε, όταν ο αμερικανός νομοθέτης είπε να κάνει μια πελώρια στροφή στο θέμα.
Συνέχεια άρθρου εδώ
Πηγή: newsbeast.gr
