Γιατί ο φετινός αγώνας της Αγροτιάς δεν είναι σαν τους προηγούμενους

Σαν άνθρωπος που γεννήθηκα και  μεγάλωσα στα χωράφια και στο σταφιδόσπιτο ,αλλά και  μέχρι  σήμερα ασχολούμαι με τη  μάνα γη ,γνωρίζω καλά τους κόπους και τους καημούς   της αγροτιάς.   Γνωρίζω όλους αυτούς που ζούνε και  με κρύο και  με ζέστη «στης ανάγκης τα θρανία και στης φτώχειας το σχολειό»     .Για αυτό είμαι ταγμένος με τη πλευρά των ανθρώπων της αγροτιάς με τη πλευρά των ξωμάχων που παράγουν τη τροφή και κρατάνε ζωντανή τη φύση  .

 Η αγροτιά εδώ και  μέρες είναι στο δρόμο του αγώνα για την επιβίωση της . Οι φετινές μαζικές και δυναμικές αγροτικές κινητοποιήσεις διαφέρουν από  τις κινητοποιήσεις  των προηγουμένων χρόνων. Δεν αποτελούν ένα  συνηθισμένο επεισόδιο περιοδικής κοινωνικής έντασης  που συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια .  Καθημερινά όχι  μόνο πολλαπλασιάζονται τα μπλόκα αλλά και  γίνονται πιο δυναμικά. Για πρώτη φορά όμως οι αγωνιζόμενοι αγρότες δεν μένουν στα  παραδοσιακά μπλόκα .Έχουν αποφασίσει να  μπλοκάρουν  όλα   τα κομβικά σημεία των εισαγωγών. Κυρίως όμως, για όσους μπορούν να δουν  κάτω από την επιφάνεια,  αυτό που εκπέμπουν είναι  μια  σπαρακτική  κραυγή συνειδητοποίησης ότι οι πολιτικές της κυβέρνησης , της Ευρωπαϊκής Ένωσης  και οι παγκόσμιοι μετασχηματισμοί ,οδηγούν στο τέλος της παραδοσιακής γεωργίας ,στο τέλος του παραδοσιακού αγρότη. Και αυτό το τέλος είναι πλέον πολύ κοντά.

Φυσικά η  οργή των γεωργών και των κτηνοτρόφων είναι μεγάλη και από   την  αδικία που  τους πνίγει από το προκλητικό σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και τις Ferarri  «γιατί το άδικο το ζούμε μέσα από τη κούνια μας»  η συντριπτική πλειοψηφία  που είναι τίμιοι παραγωγοί, διότι με  τη σκανδαλώδη διαχείριση των Κοινοτικών επιδοτήσεων , τη  καθυστέρηση  στην καταβολή  και τη  μειωμένη προκαταβολή της ενιαίας ενίσχυσης λόγω του   σκανδάλου  του ΟΠΕΚΕΠΕ ,   έχει οδηγήσει τον αγροτικό κόσμο σε πλήρη οικονομική  ασφυξία σε συνδυασμό με τις μεγάλες καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις  και από την άθλια και καταστροφική  διαχείριση της ευλογιάς των αιγοπροβάτων  η οποία οδήγησε στις θανάτωση εκατοντάδων χιλιάδων αιγοπροβάτων και από τις    καθυστερήσεις αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ και από την   απουσία ουσιαστικής  στήριξής με συνέπεια να είναι χωρίς δίχτυ ασφαλείας,   την ώρα που οι τιμές στις ζωοτροφές, τα καύσιμα, το ρεύμα και τα λιπάσματα  συνολικά το  κόστος παραγωγής είναι  σε δυσθεώρητα ύψη.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τους ελαιοπαραγωγούς αποφάσισε ο κ. Μητσοτάκης  να μας τρελάνει .  Ο λόγος για την αδιανόητη ιστορία με τα δελτία αποστολής ελαιοκάρπου  τη τρομοκρατία και τα πρόστιμα που άρχισαν να ρίχνουν . Την ώρα μάλιστα που από τα λάθη και τις παραλείψεις  της κυβέρνησης του και του

ίδιου προσωπικά  καταστράφηκε μεγάλο μέρος της ελαιοπαραγωγής από το δάκο και το γλοιοσπόριο λόγω της καθυστερημένης έναρξης της δακοκτονίας .

Η οργή πολλαπλασιάζεται διότι αυτοί που παράγουν και τρέφουν τα ζώα τους  και  με κρύο και  με  ζέστη και  με βροχή και  με ξηρασία   βλέπουν το προκλητικό  και παράδοξο: οι τιμές στο ράφι για το  καταναλωτή  να εκτοξεύονται, αλλά ο ίδιος ο αγρότης να αμείβεται συνήθως  κάτω από το κόστος παραγωγής. Η έλλειψη ελέγχων στους μεσάζοντες, ο αθέμιτος ανταγωνισμός από εισαγωγές χαμηλού κόστους και η δυσκολία πρόσβασης σε ρευστότητα συνθέτουν ένα εκρηκτικό μίγμα.

Οι Έλληνες αγρότες ζητούν ουσιαστική στήριξη, σωστή και διάφανη τιμολόγηση και πραγματική προστασία από αθέμιτες πρακτικές. Ζητούν στην ουσία τη δυνατότητα να συνεχίσουν να υπάρχουν.

Η εφαρμογή της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς  και οδηγεί στη εξαφάνιση  τον φτωχομεσαίο αγρότη .

Στην ελληνική ύπαιθρο, όπου κυριαρχούν μικρά κτήματα και οικογενειακές εκμεταλλεύσεις, οι νέες «πράσινες» υποχρεώσεις αυξάνουν το  κόστος και τη γραφειοκρατία.

Στην πράξη, αυτό οδηγεί στο τέλος της οικογενειακής γεωργίας που υπάρχει στην Ελλάδα  . Οι  εγχώριες και ευρωπαϊκές νεοφιλελεύθερες πολιτικές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο τέλος του παραδοσιακού αγρότη και στην συγκέντρωση της  παραγωγικής  γης από το  μεγάλο κεφάλαιο  από εταιρείες ,που θα ελέγχουν τη τροφή των λαών . Ο νεοφιλελευθερισμός θέλει  να μας γυρίσει πολύ πίσω  πριν το 1910 ,πριν το Κιλελέρ. Θέλει  να ξανάρθουν οι  νέοι τσιφλικάδες ,οι  νέοι φεουδάρχες που θα είναι πια πολυεθνικές εταιρείες . Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της  Ουκρανίας  όπου το 29% της παραγωγικής γης το έχει πουλήσει η κλίκα του Ζελένσκι στη Bayer. Η  οποία ελέγχει πλέον την παραγωγή του ηλιέλαιου.

Η διεθνής τάση είναι σαφής: η γη να συγκεντρωθεί   σε όλο και λιγότερα χέρια.

Για όλους αυτούς τους λόγους οι Έλληνες αγρότες δεν βγήκαν στους δρόμους του αγώνα   μόνο για το κόστος παραγωγής ,τις επιδοτήσεις ή τις αποζημιώσεις. Διαμαρτύρονται και αγωνίζονται φυσικά και για όλα αυτά αλλά αγωνίζονται και διότι  αισθάνονται ότι όλες αυτές οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης και της Ε.Ε. τους οδηγούν στην ολοκληρωτική καταστροφή και «εξαφάνιση» .

Συνεπώς η αγροτική εξέγερση τη φετινή χρονιά είναι   μια βαθιά δομική εξέγερση  που αμφισβητεί το  νεοφιλελευθερισμό ,αμφισβητεί όχι μόνο τις αντιαγροτικές πολιτικές της κυβέρνησης  Μητσοτάκη  και τις ευρωπαϊκές αλλά και τους   παγκόσμιους μετασχηματισμούς  στη γεωργία που έχει δρομολογήσει ο  καπιταλισμός .

Το μήνυμα που έστειλε χθες από το Μαρκόπουλο, δηλώνει ταχεία ωρίμανση της στρατηγικής υπονόμευσης του ενιαίου μετώπου των αγροτών.

Ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε από τους αγρότες να έλθουν συντεταγμένα, με συγκεκριμένη εκπροσώπηση και συγκεκριμένα αιτήματα και όπως είπε, χαρακτηριστικά: «Eίμαστε εδώ να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε». Επίσης, σημείωσε με νόημα ότι οι διαμαρτυρίες οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Με τον τρόπο αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε τις βάσεις για συζήτηση με φίλα-προσκείμενους αγρότες, υποβάθμιση και «βούρδουλα» όσων δεν συνταχθούν .Άφησε επίσης να εννοηθεί  ότι θα κάνει εξυπηρέτηση αιτημάτων με μικροκομματικό χαρακτήρα υπό μανδύα δήθεν θεσμικής εκπροσώπησης. Παράλληλα, προλειαίνει το έδαφος, για την καταστολή των υπολοίπων με την ενεργοποίηση συντηρητικών κοινωνικών αντανακλαστικών.

Το πλαίσιο της αποδόμησης προετοιμάζουν κυβερνητικές ομάδες στα social media, με αναρτήσεις, σχόλια και κινητοποίηση αντιδραστικών τμημάτων της κοινωνίας .