Γεννημένος το 1903 στη Μεσσήνη, ο Μιχαήλ Στασινόπουλος μεγάλωσε στην Καλαμάτα και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1929 έγινε εισηγητής στο Συμβούλιο της Επικρατείας και μια πενταετία μετά αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Νομικής Σχολής Αθηνών. Το 1943 έγινε τακτικός καθηγητής της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών, της οποίας διετέλεσε πρύτανης από το 1951 έως το 1958. Το 1947 τοποθετήθηκε πολιτικός σύμβουλος της Στρατιωτικής Διοικήσεως Δωδεκανήσου στο μεταβατικό στάδιο που μεσολάβησε έως την ενσωμάτωση των νησιών στην Ελλάδα. Το 1958 υπηρέτησε για σύντομο χρονικό διάστημα ως Υπουργός Προεδρίας στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου.
Το 1959 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας των πανεπιστημίων του Μπορντό και του Παρισιού. Την τριετία 1948-1951 ήταν πρόεδρος της επιτροπής που συνέταξε τον Υπαλληλικό Κώδικα κι ένα χρόνο αργότερα ανέλαβε τη θέση ως Υπουργός Προεδρίας και Εργασίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Δημητρίου Κιουσόπουλου. Παράλληλα, μεταξύ 1951 και 1953 διετέλεσε πρόεδρος του ΕΙΡ (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας) και στη συνέχεια της Λυρικής Σκηνής (1953-1954).
Ως δικαστικός λειτουργός έφθασε μέχρι τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας –από το 1966 μέχρι το 1969- θέση από την οποία αντιτάχθηκε στη Διδακτορία των Συνταγματαρχών με αποτέλεσμα την απομάκρυνσή του από το αξίωμα. Αφού απέρριψε τη νομιμότητα του δικτατορικού καθεστώτος, τα 1969-1970 προτάθηκε από τον Πρόεδρο του Γαλλικού Συμβουλίου Επικρατείας Ρενέ Κασέν ως υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 εξελέγη πρώτος βουλευτής Επικρατείας με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Παραιτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου, μετά το δημοψήφισμα που κατάργησε τη Βασιλεία, όταν η νέα Βουλή τον εξέλεξε προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και παρέμεινε στο ανώτατο αξίωμα της χώρας μέχρι τον Ιούλιο του 1975. Στη συνέχεια διορίστηκε εθνικός δικαστής το 1976 και το 1978 στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την εκδίκαση της υπόθεσης της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.
Αξιοσημείωτη είναι και η πλούσια συγγραφική του δραστηριότητα, καθώς πρωτοεμφανίστηκε ως λογοτέχνης στο περιοδικό «Μούσα» χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά το όνομά του, μιας και νωρίτερα δημοσίευε ποιήματα με το ψευδώνυμο Μεσσηνιακή Ακτή στο περιοδικό «Η Διάπλασις των Παίδων». Δημοσίευσε πολυάριθμα επιστημονικά συγγράμματα και λογοτεχνικά έργα, καθώς και μεταφράσεις έργων Γάλλων ποιητών και πεζογράφων. Το 1978 εξελέγη πρόεδρος της Ακαδημίας των Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του διέθεσε περιουσιακά του στοιχεία και συνέστησε το Ίδρυμα «Μιχαήλ Στασινόπουλος», με σκοπό τη χορήγηση υποτροφιών στο Διοικητικό Δίκαιο.
Απεβίωσε σαν σήμερα, στις 31 Οκτωβρίου 2002, σε ηλικία 99 ετών.
notospress.gr
