Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών 2023 και μητέρα της 20χρονης Μάρθης Ψαροπούλου, ιατρός Μαρία Καρυστιανού, δεν είναι αυτή που συντηρεί το ενδεχόμενο δημιουργίας κινηματικού κόμματος. Άλλωστε για να παραμείνει «ζωντανή» η διαμαρτυρία και η απαίτηση για δικαίωση των νεκρών δεν χρειάζεται να περιβληθεί με τον μανδύα κόμματος. Τουναντίον…
Ωστόσο, καλώς η κακώς, το θέμα «έπεσε στο τραπέζι». Είτε απ’ αυτούς που θέλουν να αποδώσουν στην Μαρία Καρυστιανού πολιτικές σκοπιμότητες είτε από εκείνους που δεν θέλουν το κίνημα των Τεμπών να γίνει πολιτική θέση.
Η αλήθεια είναι πως αν ένα κόμμα σέβεται στοιχειωδώς τον λαό που θέλει να εκπροσωπήσει και τον εαυτό του θα πρέπει να έχει πρόταση συνολικής διακυβέρνησης της χώρας. Εκτός και αν πρόκειται για κόμμα διαμαρτυρίας. Θα αναρωτηθεί βέβαια κανείς: Όλα τα κόμματα που κατέρχονται στις Εκλογές έχουν πρόταση διακυβέρνησης;
Όπως και να έχει, από την στιγμή που «έπεσε στο τραπέζι» το «Κόμμα Καρυστιανού» καταγράφονται συγκεκριμένες αντιδράσεις. Δεν είναι όλες στη σωστή κατεύθυνση αφού μόνον και μόνον η πρωτοκαθεδρία που δίδεται στην χαροκαμένη μητέρα είναι εσφαλμένη. Ένα κόμμα από το Κίνημα των Τεμπών δεν μπορεί να είναι προσωποπαγές.
Ας θυμηθούμε όμως λίγο πριν συνεχίσουμε…
«Το ημερολόγιο έγραφε 28 Φεβρουαρίου 2023 όταν, λίγο μετά τις έντεκα το βράδυ, κοντά στον οικισμό Ευαγγελισμός των Τεμπών Λάρισας, ο επιβατικός συρμός Intercity 62, που μετέφερε περισσότερους από 350 επιβάτες από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη, συγκρούστηκε με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503, που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη – Λάρισα. Από την ανάφλεξη και τον εκτροχιασμό των συρμών προκλήθηκε ο θάνατος 57 ανθρώπων και ο τραυματισμός τουλάχιστον 85. Πρόκειται για το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έχει καταγραφεί στην Ελλάδα.
Γύρω στις εννιά εκείνης της νύχτας η παιδίατρος Μαρία Καρυστιανού επικοινωνεί με την κόρη της. Μια τηλεφωνική κλήση διάρκειας μόλις 45 δευτερολέπτων, που έμελλε, ωστόσο, να είναι η τελευταία. Από κείνη τη νύχτα θυμάται ελάχιστα. Αρχικά ότι την είχε πάρει ο ύπνος, αφού βρισκόταν μέχρι αργά στο ιατρείο της, καθώς και ότι ξύπνησε αστραπιαία όταν αντιλήφθηκε πως το θυροτηλέφωνο του σπιτιού δεν είχε χτυπήσει ποτέ. Όταν έμαθε για τη σύγκρουση των τρένων, άρχισε να καλεί την αστυνομία και τα νοσοκομεία. Δεν υπήρχε, όμως, κανένα ίχνος ζωής. Μετά από δύο μέρες που έψαχναν την κόρη της παντού, είχε αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι δεν υπήρχε ελπίδα. Από το νοσοκομείο της Λάρισας της είχαν επιβεβαιώσει ότι η Μάρθη δεν βρισκόταν ανάμεσα στους τραυματίες. Ήλπιζε, όμως, ότι μπορεί να είχε γίνει κάποιο λάθος στη λίστα των νεκρών που της είχαν δείξει. Μάταια. Η κόρη της, σε ηλικία 20 ετών, είχε σκοτωθεί μαζί με την κολλητή της και άλλους 55 επιβάτες του τρένου. Με δάκρυα στα μάτια, όταν επανέρχεται σ’ εκείνες τις δραματικές στιγμές, ανακαλεί στη μνήμη της τις προσπάθειες που ακολούθησαν για την ταυτοποίηση καθώς και ότι το μόνο που παρέλαβε από τη Μάρθη ήταν καμένα οστά. Λίγες μέρες αργότερα, σε μια άλλη ημερομηνία-σταθμό, στις 9 Μαρτίου, κήδεψε ό,τι είχε απομείνει απ’ την αδικοχαμένη φοιτήτρια Ειδικής Αγωγής». Lifo 4/4/24.
Τον Οκτώβριο του 2025 το Notospress θέτει δημόσια το ερώτημα: Ποιο από τα νέα κόμματα θα ψήφιζες, αψηφώντας και όποιο ψήφιζες μέχρι σήμερα; Συμμετείχατε 211 αναγνώστες. Τα αποτελέσματα είναι χαρακτηριστικά.
- Μαρία Καρυστιανού 38%
- Αλέξη Τσίπρα 17%
- Άλλο υπάρχον κόμμα 13%
- Αντώνη Σαμαρά 12%
- Δεν θα ψηφίσω 9%
- Άλλο νέο κόμμα 8%
- ΔΓ/ΔΑ 3%
Όπως ήδη αναφέραμε δεν είναι αυτοσκοπός των ανθρώπων που αποτελούν το Κίνημα των Τεμπών η δημιουργία κόμματος. Ούτε η μνήμη των νεκρών θα δικαιωθεί από μια αναμέτρηση των οικογενειών τους με τους άλλους Έλληνες σε μια κάλπη. Ωστόσο όσοι επιχειρούν δόλια και χαμερπά να υποβαθμίσουν τη δυναμική τόσο του Κινήματος όσο και ενός Κόμματος που θα το εκφράσει, εκτός από ατιμία διαπράττουν και μεγάλο πολιτικό σφάλμα.
Η καταγραφή – μέτρηση του Notospress αφορά περίοδο όπου είχε γίνει η παραίτηση Τσίπρα, εξελισσόταν καλά η υπόθεση Ρούτση και συζητείτο το ενδεχόμενο κόμματος Σαμαρά. Ως μέτρηση δεν αποτελεί δημοσκόπηση αλλά καταγραφή της άποψης των αναγνωστών του. Ωστόσο η διαφορά (σχεδόν 4 στους 10 επιλέγουν κόμμα Καρυστιανού) είναι εύγλωττη και αδιαμφισβήτητη η τάση.
Ένα Κίνημα δεν είναι απαραίτητο να κατέλθει σε εκλογές. Είναι όμως σε θέση να πυροδοτεί εξελίξεις και να δρομολογεί καταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά σκόπιμο θα ήταν και έντιμο όσοι εκλογολογούν και αναλύουν δεδομένα να είναι είτε καλύτερα ενημερωμένοι είτε πιο προσεκτικοί όταν αξιολογούν ένα «Κόμμα Καρυστιανού» που έχει πει: «Το αίμα των παιδιών μας είναι παραπάνω από αρκετό για να αλλάξει η Ελλάδα».
