Με την συμμετοχή πλήθους πιστών από την ευρύτερη περιοχή της Καλαμάτας, πανηγύρισε την εορτή της Αναλήψεως του Χριστού ο μοναδικός ομώνυμος Ενοριακός Ιερός Ναός της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, πλησίον του λιμανιού της Καλαμάτας. Του Όρθρου και της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας προέστη ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας Αρχιμ. Φίλιππος Χαμαργιάς, πλαισιωμένος από κληρικούς της πόλεως της Καλαμάτας.
Ο π. Φίλιππος κηρύττοντας τον Θείο Λόγο αναφέρθηκε στην εορτή της Αναλήψεως, η οποία αποτελεί το εφαλτήριο της ανθρωπότητας για την επάνοδό του ανθρώπου στην ουράνια κατάσταση και την συμμετοχή του στην Βασιλεία των Ουρανών. Είπε χαρακτηριστικά ότι : “Η σχέση μας με τον Θεό μας υποδεικνύεται από τον ίδιο τον Χριστό, αφού ό,τι μας χαρίζει μας το χαρίζει ως δώρημα και ευλογία και το ίδιο καλούμαστε να κάνουμε κι εμείς. Να του προσφέρουμε την προσευχή και την ελπίδα μας όχι ως υποχρέωση ή καθήκον αλλά ως μέτρο της αγάπης και της αφοσίωσής μας προς Εκείνον. Η σχέση μας με τον Θεό να είναι σχέση αφοσίωσης κι όχι συμφεροντολογική, μόνο για να μας πραγματοποιεί τα θελήματά μας”.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος, με την συμμετοχή του Δημάρχου Καλαμάτας κ. Αθ. Βασιλόπουλου, του Βουλευτή Μεσσηνίας κ. Περικλή Μαντά, του συνόλου των Αντιδημάρχων και μελών του Δημ. Συμβουλίου Καλαμάτας, της Αντιπεριφερειάρχου Κοινωνικής Μέριμνας κ. Μαρίας Οικονομάκου, του Γενικού Περιφερειακού Αστυνομικού Διευθυντή Πελοποννήσου Υποστράτηγου κ. Ηλία Αξιοτόπουλου, του Αστυνομικού Διευθυντή Μεσσηνίας κ. Αθ. Χριστόπουλου , του Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Μεσσηνίας κ. Κων/νου Γεωργακόπουλου, του Λιμενάρχη Καλαμάτας κ. Δημ. Νέζη, ενώ την λιτάνευση συνόδευσε η Φιλαρμονική του Δήμου Καλαμάτας και άνδρες του Λιμενικού Σώματος οι οποίοι έφεραν επ’ ώμων την Ιερά Εικόνα.
Περατωθείσης της λιτανείας και μετά την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου από την Φιλαρμονική, ο π. Φίλιππος, εμφανώς συγκινημένος, εξέφρασε την απορία “Με τι ψυχή μπορούν κάποιοι να θεωρούνται Έλληνες και να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο, ανώ συγχρόνως τάσσονται υπέρ της καύσης των νεκρών; Με τι ψυχή ξεστομίζουν τον στοίχο “Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά;”.
