Η Παγκόσμια Ημέρα της Οικογένειας καθιερώθηκε το 1993 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Μαΐου. Ο ετήσιος εορτασμός αντανακλά τη σπουδαιότητα που αποδίδει η διεθνής κοινότητα στην οικογένεια ως βασικό κύτταρο της κοινωνίας. Η Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας εορτάζεται σε όλες τις χώρες, δείχνοντας έτσι τη σημασία που έχει η οικογένεια για τη σύγχρονη κοινωνία των ριζικών μεταβολών.
Κατά τη μητέρα Τερέζα (1910-1997), αν θέλεις να δουλέψεις για την παγκόσμια ειρήνη, πήγαινε σπίτι σου και αγάπα την οικογένειά σου.
Ο θεσμός της οικογένειας εξακολουθεί να αποδεικνύεται ως ένα από τα ιερότερα και απόρθητα θεμέλια μιας κοινωνίας και παρά τον υποδόριο πόλεμο που δέχεται καταφέρνει να βγαίνει νικητής, διότι πολύ απλά, η οικογένεια είναι σαν ένας άλλος ζωντανός οργανισμός που ξέρει να εξελίσσεται και να προοδεύει διατηρώντας όμως ακλόνητες τις πανάρχαιες αρχές της συνοχής, της «μοιρασιάς», της αγάπης.
Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που διατηρούν ψηλά τον πήχη της οικογένειας, ιδίως στις περιοχές της περιφέρειας, εκεί όπου η καθημερινότητα «τρέχει» με ελαφρώς πιο αργούς ρυθμούς. Έτσι, οι πολίτες απολαμβάνουν περισσότερες ευκαιρίες ώστε να κομίσουν και να ανταλλάξουν περισσότερες στιγμές οικογενειακής θαλπωρής.
Ακόμη όμως και στα αστικά κέντρα, με την καθημερινότητα και τις ταχείες συνθήκες να δοκιμάζουν σκληρά θεσμούς όπως αυτόν της οικογένειας, η πλειονότητα των πολιτών επιμένει να την αποζητά, ίσως γιατί γνωρίζει ή αισθάνεται πως η ασφάλεια, η αγάπη, η «ένωση» και η ασύνορη αγκαλιά δίχως «αλλά» φωλιάζουν κάπου μέσα στα μέλη της.
Για πλήθος κόσμου η οικογένεια είναι το πλέον ασφαλές καταφύγιο, η ιδανική κρυψώνα μα και πηγή δύναμης, η αρμόζουσα ψυχική ισορροπία μα και η «αντάρα» για νέα ξεκινήματα, ο πυρήνας της ιδιοσυγκρασίας, η γενέτειρα του χαρακτήρα, η επούλωση ψυχικών τραυμάτων, η πατρίδα της καρδιάς και πόσα άλλα!
Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Οικογένειας, ας αφιερώσουμε λίγο –ελάχιστο- χρόνο συλλογιζόμενοι όλα όσα έχουμε κερδίσει, αποκτήσει, καταφέρει, επιτύχει και ζήσει χάρη στην οικογένειά μας. Όλες εκείνες τις στιγμές που έχουμε τρέξει στην αγκαλιά των γονέων μας είτε για να μοιραστούμε μαζί τους ευχάριστα νέα είτε για να ξεσπάσουμε σε δάκρυα, να εκτονωθούμε, να «λυγίσουμε». Ας συλλογιστούμε μερικές από τις φορές που είτε ως παιδιά είτε ως ενήλικες μπήκαμε στο σπίτι και η πρώτη φράση που είπαμε ήταν «μαμά, γύρισα».
Ας θυμηθούμε όμως και τις φορές που «άναψαν τα αίματα», ανέβηκαν οι τόνοι και ήρθαν στην επιφάνεια μεγάλες διαφωνίες, προκλήθηκαν καβγάδες και τσακωμοί. Ας βρούμε τον πυρήνα του «κακού» και ας ανατρέξουμε στον μαγικό τρόπο βάσει του οποίου όλα αυτά επιλύθηκαν και απέμεινε μονάχα μια συγγνώμη, μια αγκαλιά και ένα «εγώ είμαι εδώ» μα κι ένα μύχιο «σ’ αγαπώ».
Οι βασικοί στόχοι της οικογένειας
Ο θεσμός της οικογένειας εμφανίζεται σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες από τα πανάρχαια χρόνια και οι βασικοί στόχοι του είναι:
- η βιολογική αναπαραγωγή της κοινωνίας,
- η αγωγή, η εκπαίδευση και η κοινωνικοποίηση των ατόμων,
- η αμοιβαία προστασία και υποστήριξη των μελών της, που πηγάζουν από την αγάπη και τη στοργή που τα συνδέει.
Οι άνθρωποι ζούμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας ή και ολόκληρη τη ζωή μας μέσα σε μια οικογένεια. Η οικογένεια φροντίζει για την ανατροφή των παιδιών ικανοποιώντας τις φυσιολογικές τους ανάγκες. Ταυτόχρονα, μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον όταν κυριαρχούν η αγάπη, ο σεβασμός και η κατανόηση, τα άτομα ωριμάζουν πνευματικά και ψυχικά και αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους.
