Στη Βουλή μεταφέρει το ΠΑΣΟΚ το πολύκροτο έργο του Αλιευτικού Καταφυγίου Μαραθόπολης, που παραμένει ημιτελές και –όπως καταγγέλλουν κάτοικοι και αλιείς– προβληματικό ως προς την ασφάλεια και τη λειτουργικότητά του. Με ερώτηση των βουλευτών Αναστάσιου Νικολαΐδη και Εμμανουήλ Χνάρη προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστα Τσιάρα ζητούνται ξεκάθαρες απαντήσεις για την πραγματική πρόοδο, τις τεχνικές προδιαγραφές και τις διαδικασίες παραλαβής. Σε ανακοίνωσή του, ο Γιάννης Πάζιος, γραμματέας Τομέα Ψηφιακής Πολιτικής και Δικτύων του ΠΑΣΟΚ και μέλος της ΚΠΕ, τονίζει ότι «η Πολιτεία οφείλει να εγγυηθεί ότι το Αλιευτικό Καταφύγιο Μαραθόπολης δεν θα παραδοθεί τυπικά αλλά ουσιαστικά, ως ασφαλής, λειτουργική και ανθεκτική υποδομή».
Το έργο «Ανάπτυξη Αλιευτικού Καταφυγίου Μαραθόπολης» εντάχθηκε στο ΕΠ «Αλιεία και Θάλασσα 2014–2020» (MIS 5032861, ενάριθμος 2019ΣΕ08610018), με κύριο το Λιμενικό Ταμείο Μεσσηνίας και φορέα υλοποίησης τη Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Η σύμβαση υπογράφηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2020 με ανάδοχο την ΕΡΤΕΚΑ Α.Ε., έκπτωση 41,05% και αρχική προθεσμία περαίωσης τους 24 μήνες (02.12.2022). Έκτοτε δόθηκαν τέσσερις διαδοχικές παρατάσεις με αναθεωρήσεις, με νέα συμβατική λήξη την 31η Δεκεμβρίου 2024, ενώ εγκρίθηκαν τεχνικές και οικονομικές πράξεις όπως ο 2ος ΑΠΕ με αύξηση κόστους (+14,96%, 27.12.2023), αποζημίωση 943.851,65 ευρώ λόγω ανωτέρας βίας (18.02.2025) και ο 18ος πίνακας προόδου (10.04.2025) με αναφορά σε «αρχική και 1η συμπληρωματική σύμβαση». Το 2024 το έργο μεταφέρθηκε στο νέο ΕΠ «Αλιεία, Υδατοκαλλιέργεια και Θάλασσα 2021–2027» (MIS 6012216) με ορίζοντα χρηματοδότησης έως 31.12.2028, χωρίς να αλλάζει η συμβατική λήξη της εργολαβίας (31.12.2024).
Παρά τις παρατάσεις και τις εξαγγελίες, η Μαραθόπολη ζει με ένα μόνιμο εργοτάξιο, χωρίς λειτουργικό λιμάνι. Αλιείς, κάτοικοι και επιχειρηματίες βλέπουν την καθημερινότητα και την τουριστική δραστηριότητα να επηρεάζονται, με την τοπική οικονομία –που στηρίζεται στην αλιεία, τη φιλοξενία και τη γαστρονομία– να υφίσταται σοβαρές συνέπειες. Η συζήτηση αναζωπυρώνεται και από το γνωστό στιγμιότυπο της 19ης Ιουλίου 2021, όταν αλιέας προειδοποίησε τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ότι «ο μώλος θα πέσει με την πρώτη κακοκαιρία»· λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 2021, κακοκαιρία προκάλεσε σοβαρές ζημιές στον προσήνεμο μόλο, επιβεβαιώνοντας τους φόβους για αδυναμίες της αρχικής θωράκισης.
Τις τελευταίες εβδομάδες κλιμακώνονται οι ανησυχίες ότι ο ανάδοχος φέρεται να αποχωρεί, δηλώνοντας ολοκλήρωση εργασιών, ενώ –κατά τις καταγγελίες– το έργο απέχει από τις προδιαγραφές: το βάθος της λιμενολεκάνης δεν συμβαδίζει με τα 4,65 και 3,00 μέτρα της μελέτης, στο εσωτερικό του καταφυγίου παραμένουν διασκορπισμένοι ογκόλιθοι που δυσχεραίνουν τον ελλιμενισμό, έχουν τοποθετηθεί τετράποδα σε σημεία εκτός της εγκεκριμένης διάταξης και στο βορειοανατολικό άκρο του υπήνεμου (παλαιού) μόλου η θωράκιση θεωρείται ελλιπής. Οι αποκλίσεις αυτές, σημειώνεται, δεν προβλέπονται στην αναρτημένη στο ΚΗΜΔΗΣ μελέτη και εγείρουν ζητήματα ασφάλειας, λειτουργικότητας και νομιμότητας.
Με αυτά τα δεδομένα, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ζητούν από τον αρμόδιο υπουργό να διευκρινίσει σε ποιο στάδιο βρίσκεται σήμερα το έργο, αν έχει κατατεθεί αίτημα προσωρινής ή οριστικής παραλαβής και αν έχουν γίνει επιτόπιοι έλεγχοι από τις τεχνικές υπηρεσίες, καθώς και ποιο είναι το επικαιροποιημένο χρονοδιάγραμμα παράδοσης. Ερωτούν αν τηρήθηκαν οι τεχνικές προδιαγραφές για τα βάθη, τις θωρακίσεις, την απομάκρυνση λίθων και την ασφαλή δυνατότητα ελλιμενισμού, αν έχουν εγκριθεί οι φερόμενες αποκλίσεις (π.χ. τοποθέτηση τετραπόδων δυτικά του λιμανιού) και αν υπάρχει νέα εγκεκριμένη μελέτη τροποποίησης.
Ζητούν, επίσης, να διευκρινιστεί αν έχει συγκληθεί –ή θα συγκληθεί– Επιτροπή Παραλαβής (προσωρινή ή οριστική) βάσει των άρθρων 170–172 του Ν. 4412/2016, καθώς και με ποια αρμοδιότητα θα μπορούσε να δηλωθεί το έργο «ολοκληρωμένο» χωρίς τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Τέλος, θέτουν θέμα ανεξάρτητου τεχνικού ελέγχου ή επανεπιθεώρησης (μέσω ΕΥΔ ΠΑΛΥΘ, ΤΕΕ ή Ελεγκτικού Συνεδρίου) προ της παραλαβής, ώστε να αποφευχθούν πρόωρη ή ελλιπής παραλαβή, οικονομικές κυρώσεις, απώλεια κοινοτικών πόρων και –κυρίως– η παράδοση μιας κατασκευής που δεν θα υπηρετεί με ασφάλεια τους ανθρώπους της θάλασσας και τον τόπο τους.
