Το χρυσό τσακάλι (Canis aureus – Κύων ο χρυσός), ένα από τα τρία είδη τσακαλιού που απαντώνται, είναι ένα μεσαίο θηλαστικό που ανήκει στην οικογένεια των κυνιδών. Απαντάται στη νοτιοανατολική και κεντρική Ευρώπη (μέχρι την Αυστρία και την Ουγγαρία), τη Μικρά Ασία και τη Μέση Ανατολή. Στην Ελλάδα, αυτή την εποχή, το βρίσκουμε στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στις Σέρρες, τη Χαλικιδική, την Αττική, τη Φωκίδα, την Πελοπόννησο και τη Σάμο, ενώ υπάρχουν καταγραφές σε Θεσπρωτία, Πρέβεζα και Αιτωλοακαρνανία.
Μέχρι το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990 επιβίωνε ακόμα στην Κέρκυρα. Τα παλαιότερα ευρήματα τσακαλιού στην Ευρώπη βρέθηκαν στους Δελφούς και στον Κίτσο και χρονολογούνται από το 5000-4500 π.Χ. Είναι παμφάγο και οπορτουνιστικό ζώο, με αποτέλεσμα η διατροφή να διαφέρει ανάλογα με τις εποχές του έτους. Τρέφεται με σκουπίδια, φρούτα, φυτά και μικρά ζώα, όπως αμφίβια, τρωκτικά και έντομα, ενώ μπορεί να φάει και αιγοπρόβατα. Συγγενεύει περισσότερο με το λύκο και με το κογιότ παρά με άλλα ζώα που αποκαλούνται τσακάλια. Έχουν αναγνωριστεί 6 υποείδη. Μέχρι πρόσφατα τα ζώα που έμοιαζαν με τσακάλια στη βόρεια και ανατολική Αφρική κατατάσσονταν στο είδος αυτό, αλλά γονιδιακές έρευνες απέδειξαν ότι αποτελούν ένα νέο είδος λύκου, τον αφρικάνικο χρυσό λύκο Canis anthus.
Πως είναι
Το χρυσό τσακάλι μοιάζει πολύ στο λύκο, αλλά είναι μικρότερο σε μέγεθος και ελαφρύτερο, με πιο κοντά πόδια, επιμηκυμένο κορμό και κοντύτερη ουρά. Είναι μεγαλύτερο από την κόκκινη αλεπού. Τα αρσενικά είναι γενικώς μεγαλύτερα από τα θηλυκά. Συνήθως έχει μήκος 69 με 85 εκατοστά. Το ύψος του στο ακρώμιο είναι 44 με 50 εκατοστά. Το βάρος των θηλυκών τσακαλιών είναι 7–11 κιλά και των αρσενικών 6–14 κιλά.
