Γιατί οι περισσότεροι ξαφνιάζονται, και μάλιστα όχι τόσο ευχάριστα, όταν ακούν τη φωνή τους σε κάποιο βίντεο ή ηχογράφηση;
Λίγοι είναι οι προνομιούχοι άνθρωποι που είναι απόλυτα ευχαριστημένοι με τον ήχο της φωνής τους έτσι όπως φτάνει στα δικά τους αυτιά. Λογικά, πολλοί από αυτούς είναι ραδιοφωνικοί παραγωγοί και όταν ακούν τη φωνή τους από τις εκπομπές τους νιώθουν να φτάνει σαν μουσική στα αυτιά τους.
Οι υπόλοιποι, απλώς σαστίζουμε και παίρνουμε μια έκφραση δυσπιστίας, αμηχανίας και σοκ, αν κάποιος τύχει και μας τραβήξει βίντεο την ώρα που μιλάμε. «Συγγνώμη, έτσι ακούγομαι;», «Όντως τώρα;», σκέφτεστε από μέσα σας.
Σε άλλους, η φωνή τους τούς φαίνεται πιο ρινική, σε άλλους πιο ψιλή, σε άλλους πιο στεντόρεια ενώ, φήμες λένε, ότι υπάρχουν και κάποιοι που δεν γυρνούν καν το κεφάλι τους γιατί δεν αναγνωρίζουν τη φωνή τους.
Εύχεστε να μη φτάνει έτσι και στα αυτιά των άλλων και σβήνετε αυτή την άβολη ανάμνηση μέχρι την επόμενη φορά που κάποιος θα πατήσει το play σε ένα βιντεάκι μέσα στο οποίο θα μιλάτε και εσείς.
Τελικά τι κρύβεται πίσω από αυτή την εκνευριστική ηχητική αλλοίωση που μας κάνει να μην αναγνωρίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό;
Συνέχεια άρθρου εδώ
Πηγή: bovary.gr
