Είναι μία απ’ τις μέρες που με δυσκολία ανοίγεις τα μάτια σου. Το πάπλωμα είναι τόσο βαρύ που είναι πάνω απ’ τις δυνάμεις σου να το παραμερίσεις και ν’ αποχωριστείς τη ζεστασιά που εσωκλείει μέσα του. Το κοκοράκι του ξυπνητηριού αντηχεί σαν ουρλιαχτό που ενοχλεί επίμονα το όμορφο αυτάκι σου. Το κουμπί της αναβολής πατιέται ξανά και ξανά. Ακόμη κι οι εργάτες της απέναντι οικοδομής έχουν βαλθεί να σου σπάσουν το νευρικό σύστημα με αυτό το κομπρεσέρ! Κι όμως αντιστέκεσαι.
Αρνείσαι κατηγορηματικά να δεχθείς πως ξημέρωσε, έστω κι αν τα κελαρίσματα των μικροσκοπικών φτερωτών πλασμάτων της πόλης ακούγονται πίσω απ’ τη βαβούρα των πρωινών συμβάντων. Εκείνη την ώρα κυριαρχεί η λογική και γίνεσαι πιο αποφασιστικός. Η σκέψη σου πάει σ’ αυτά τα pancakes από σοκολάτα που έχεις καιρό να φας για πρωινό και ήρθε η μέρα να τα απολαύσεις. Θα ξεκινήσει γλυκά η μέρα σου, σκέφτεσαι. Έχεις κι ένα παραπάνω κίνητρο να σηκωθείς. Άλλη μια μέρα υπομονή και ήρθε το σ/κ.
Καλώς την Πέμπτη λοιπόν, ή αλλιώς την «προ-Παρασκευή», όπως συνηθίζω να λέω διακωμωδώντας την κατάσταση με τη συνάδελφο που παρέα μετράμε αντίστροφα τις εργάσιμες μέρες. Μόνο ο μαυροπίνακας μας λείπει και μια κιμωλία να τις σβήνουμε. Ετούτη η μέρα έχει μια ιδιαίτερα μαγική δύναμη να σε φορτίζει με κουράγιο, ώστε να αντεπεξέλθεις για άλλο ένα ακόμη 24ωρο στο δύσκολο πρόγραμμά σου. Η διάθεση της Πέμπτης είναι διαφορετικά ευχάριστη. Κι αυτό, γιατί αποτελεί το σκαλοπατάκι της υπομονής.
Όπως και να το σκεφτεί κανείς, οδεύουμε προς το τέλος της εβδομάδας. Κι εδώ που τα λέμε οι μέρες μετά την Τετάρτη αποτελούν μονόδρομο για το Σαββατοκύριακο που παραμονεύει και βαδίζει προς τα εμάς. Το ενθαρρυντικό αυτό γεγονός σε κάνει να χαμογελάς γεμίζοντάς σε ενέργεια.
Συνέχεια άρθρου εδώ
Πηγή: pillowfights.gr
